طاهره
امروز برای زندگی، برای خویشتن می نویسم. خواستم بودن را احساس کنم، و حس آرامش بخش لذت بردن از زندگی را. و امیدِ بی پروایی و نشاط آن طرف پنجره ایستاده بود، تا آن که لغزید و در وجودم محو گشت، و حالا می توانم لمسش کنم و برایش بنویسم.